اکسیژن مایع
صنایع گازی پرستلی در زمینه تولید و توزیع دو محصول استراتژیک اکسیژن و نیتروژن بصورت اکسیژن مایع و نیتروژن مایع به پشتوانه تجربه کهنی که در خصوص تولید این محصولات با خلوص حداقل 99/7 درصد برای اکسیژن مایع گرید 5 و گرید 5/5 برای نیتروژن مایع دارد ، در حجم انبوه دارای توانایی تولید بوده ، تا پاسخگوی سفارش اکسیژن و نیتروژن از سوی مشتریان وفادار سازمانی باشد
در سالهای گذشته استفاده از اکسیژن مایع بیمارستانی در مراکز بهداشتی به طول قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. در این بولتن اطلاعاتی ، الزامات اساسی انجمن ملی حفاظت از آتش (NFPA 99) برای ذخیره سازی ایمن ، انتقال و استفاده از اکسیژن مایع بیان شده است.
اکسیژن مایع بیمارستانی در دمای 299.3 درجه فارنهایت می جوشد و بسیار سرد است. در صورت تماس با بدن با لباس غیر محافظ ، می توانند باعث سرمازدگی شدید یا سوختگی های برودتی شوند. پوست در دمای برودتی به سطوح سرد می چسبد و باعث آسیب دیدگی اضافی می شود.
یک حجم اکسیژن مایع در فشار جو هنگامی که گرم می شود به طور قابل توجهی گسترش می یابد و در صورت بخار شدن تقریباً 860 حجم اکسیژن گازی در دمای محیط تولید می کند. حجم زیادی از اکسیژن گازی حاصل از بخار شدن اکسیژن مایع این پتانسیل را دارد که اگر در مدار بسته ای که به اندازه کافی توسط دستگاه های کاهش فشار محافظت نشده است گیر بیفتد ، فشارهای گازی بسیار بالایی را ایجاد کند که باعث پارگی ظروف ، خطوط انتقال ، لوله ها و … شود .
میبایستی انتقال اکسیژن مایع فقط توسط افراد کاملاً مجرب و واجد شرایط انجام شود که با اقدامات احتیاطی لازم برای جلوگیری از خطرات آن آشنا باشند. به همان اندازه مهم است که فروشنده اکسیژن دستورالعمل های عملیاتی کتبی را برای انتقال ایمن اکسیژن مایع ارائه دهد و این دستورالعمل ها با دقت دنبال شود.
اکیداً توصیه می شود ، تأسیساتی که استفاده از اکسیژن مایع را بررسی می کند و با تمام الزامات قابل اجرا NFPA 99 آشنایی داشته باشند . بعلاوه ، این تاسیسات باید یک اتاق یا اتاقهایی را شناسایی کند که مطابق با الزامات فوق برای انتقال اکسیژن مایع باشد.
روش‌های ذخیره‌سازی اکسیژن شامل کپسول اکسیژن با فشار بالا، فوق سردسازی و ترکیبات شیمیایی است. به دلایل اقتصادی اکسیژن اغلب به شکل عمده به صورت مایع در تانکرهای عایق مخصوص حمل می‌شود، زیرا یک لیتر اکسیژن مایع معادل ۸۴۰ لیتر اکسیژن گازی در فشار اتمسفر و ۲۰ درجه سلسیوس (۶۸ درجه فارنهایت) است.چنین تانکرهایی برای پر کردن مجدد مخازن انبوه اکسیژن مایع، که در خارج از بیمارستان‌ها و سایر موسساتی که نیاز به حجم زیادی از گاز اکسیژن خالص دارند، استفاده می‌شود. اکسیژن مایع از طریق مبدل‌های گرمایی منتقل می‌شود، که مایع فوق سرد را قبل از ورود به ساختمان به گاز تبدیل می‌کنند. اکسیژن نیز در سیلندرهای کوچکتر که حاوی گاز فشرده‌است ذخیره می‌شود و حمل می‌شود. شکلی که در کاربردهای پزشکی قابل حمل و برش‌کاری اکسیژنی مفید است.
ذخیره گازهای غیر قابل اشتعال به دو صورت انجام می شوند:
مقادیر کمتر از 3000 فوت مکعب و مقادیر بیش از 3000 فوت مکعب. ( سه (3) ظرف 41 لیتری اکسیژن مایع در انبار بیش از 3000 فوت مکعب است )
در اینجا چند نکته مهم برای ذخیره سازی اکسیژن مایع ذکر شده است:
ذخیره اکسیژن مایع کمتر از معادل 3000 فوت مکعب:
ذخیره سازی گازهای غیر قابل اشتعال در مقادیر کمتر از 3000 فوت مکعب بایستی در انبارهای داخلی و در محفظه قفل شده و جدا از مواد قابل احتراق یا ناسازگار انجام شوند. منابع احتراق در محل ذخیره سازی ممنوع است و اکسیژن را نمی توان با هر نوع گاز قابل اشتعال ، مایع یا بخار ذخیره کرد.
ذخیره اکسیژن مایع بیش از معادل 3000 فوت مکعب:
شرایط ذخیره سازی گازهای غیر قابل اشتعال در مقادیر بیشتر از 3000 فوت مکعب علاوه بر الزامات ذکر شده در بالا ، می بایستی مکان های ذخیره سازی باید دارای ساختاری مقاوم در برابر آتش باشند . چنین مکانهایی همچنین باید مجهز به یک سیستم تهویه مکانیکی باشند . (تهویه طبیعی وقتی مجاز است که محل ذخیره حداقل یک دیواره خارجی داشته باشد ).
مخازن اکسیژن مایع بیمارستانی (LOX) مخازنی تحت فشار و عایق خلا هستند که از یک مخزن فشار داخلی و خارجی تشکیل شده اند. ظرف داخلی برای ذخیره اکسیژن مایع در دمای پایین طراحی شده است. فضای بین دو لایه داخلی و خارجی تا فشار زیر 50 میکرون تخلیه می شود.