کاربرد اکسیژن مایع

اکسیژن مایع و موارد مصرف آن

در چند سال گذشته استفاده از اکسیژن مایع در مراکز بهداشتی به طرز چشمگیری افزایش یافته است. این بولتن اطلاعات ، الزامات اساسی انجمن ملی حفاظت از حریق (NFPA 99) را برای ذخیره سازی ایمن ، انتقال و استفاده از اکسیژن مایع در یک مرکز مراقبت های بهداشتی بیان می کند. نسخه 1999 NFPA 99 با استناد به نسخه 2000 استاندارد NFPA 101 به تصویب رسیده است.

انتقال اکسیژن مایع از یک ظرف به ظرف دیگر خطرات بالقوه متعددی را شامل می شود:
1 – خاصیت اکسیداسیون قوی اکسیژن
2 – دمای بسیار سرد مایع و بخار (به عنوان مایع برودتی طبقه بندی می شود)
3 – پتانسیل تولید فشار در فرآیندهای تبخیر و / یا انبساط مایع.

در اینجا برخی از عناصر مهم مربوط به ذخیره و استفاده از اکسیژن مایع وجود دارد:

1 – انتقال اکسیژن مایع از یک ظرف به ظرف دیگر می تواند جو غنی شده با اکسیژن را در مجاورت ظروف ایجاد کند. وقتی برای مدت زمانی از یک ظرف اکسیژن مایع استفاده نشود ، مقدار کمی اکسیژن در مجاورت ظرف تخلیه می شود. اگر این ظرف را برعکس کنید یا در کنار آن قرار دهید ، مقدار بیشتری اکسیژن تخلیه می شود. اگر ظرف در یک فضای محدود ذخیره شود ، این تخلیه ممکن است جو غنی شده با اکسیژن ایجاد کند.

2 – در اتمسفر غنی از اکسیژن ، موادی که در هوا  قابل اشتعال هستند ، راحتتر شعله ور می شوند ، با شدت بیشتری می سوزند و هنگام سوختن دمای بالاتری تولید می کنند. موادی که به طور معمول قابل احتراق نیستند ممکن است در جو غنی از اکسیژن وجود داشته باشد. نمونه هایی از این نوع موادی که ممکن است در نزدیکی بیماران / ساکنین مراکز بهداشتی وجود داشته باشد می تواند شامل روغن مو ، روان کننده های پایه روغن ، لوسیون های پوستی ، بافت های صورت ، لباس ، ملحفه ، الکل ، استون و برخی پلاستیک ها باشد. به عنوان مثال ، مواد جاذب مانند لباس یا ملافه ، ممکن است در معرض اکسیژن یا جو غنی شده با اکسیژن از اکسیژن اشباع شده و در صورت وجود منبع اشتعال ، با سرعت بیشتری مشتعل شوند.

3 – اگر تجهیزات اکسیژن به روغن یا گریس آلوده شوند ، خطری نیز وجود دارد. مهم است که اکسیژن مایع از منابع احتراق جدا شود.

4 – متأسفانه ، موارد زیادی در یک اتاق معمول بیمار / ساکن در مشاغل بهداشتی وجود دارد که در صورت ورود به جو غنی از اکسیژن ، می توانند منبع اشتعال ایجاد کنند. اینها می توانند شامل ویلچرهای برقی ، تیغ برقی ، کنترل تخت خواب برقی ، سشوار ، کنترل از راه دور تلویزیون ، دستگاه های تلویزیون ، تجهیزات رادیویی و استریو ، رایانه ، تهویه هوا ، گوشی های تلفن و پنکه ها باشند.

در اینجا دو نکته دیگر وجود دارد که باید از ارتباط آنها با دما و خطرات بخار شدن آگاه باشید:

• اکسیژن مایع در دمای 299.3 درجه فارنهایت می جوشد و بسیار سرد است. در صورت تماس با لباس یا لباس غیر محافظ ، سطوح سرد موجود در سیستم های اکسیژن مایع مانند دریچه ها ، خطوط یا کوپلینگ ها می توانند باعث سرمازدگی شدید یا سوختگی های برودتی شوند. پوست در دمای برودتی به سطوح سرد می چسبد و باعث آسیب دیدگی مضاعف می شود.
• یک حجم اکسیژن مایع در فشار جو استاندارد هنگامی که گرم می شود به طور قابل توجهی گسترش می یابد و در صورت بخار شدن تقریباً 860 حجم اکسیژن گازی در دمای محیط تولید می کند. حجم زیادی از اکسیژن گازی حاصل از بخار شدن اکسیژن مایع این پتانسیل را دارد که اگر در مدار بسته ای که توسط دستگاه های کاهش فشار به اندازه کافی محافظت نشده است گیر بیاندازد ، فشارهای گازی نسبتا بالایی ایجاد کند که باعث پارگی انفجاری ظروف ، خطوط انتقال ، لوله گذاری و سایر اجزای سیستم میشود .

 

 

 

سوالات متداول:

چه چیزی ذخیره و چه چیزی استفاده محسوب می شود؟

یک کانتینر ، یا ظروف چند منظوره ، از اکسیژن مایع که به یک ساکن خاص اختصاص داده می شود ، از طریق اتصال فیزیکی اکسیژن را به ساکن ارائه می دهد یا آماده است تا از طریق اتصال فیزیکی اکسیژن را به ساکن ارائه دهد ، در نظر گرفته شده است در اتاق خواب آن ساکن وجود یک ظرف پایه یا یک منیفولد ظرف و یک ظرف کوچک (2 لیتری) قابل حمل که به طور همزمان در اتاق خواب به همان ساکن اختصاص داده شود قابل قبول است. همچنین وجود یک ظرف پایه یا منیفولد ظروف اختصاص یافته به هر یک از ساکنان در یک اتاق چند تخته قابل قبول است. همچنین ممکن است هر یک از این ساکنان یک ظرف قابل حمل در اتاق خواب خود داشته باشند. در صورت استفاده از منیفولد ظروف ، این مرکز باید بتواند دستور پزشک را تأیید کند که نیاز به چندین کانتینر را تأمین کند تا میزان تجویز تجویز شده را تأمین کند.